Verhalen uit de WPDA werkpraktijk: het verhaal van Sebastian

Sebastian vluchtte naar Nederland vanuit Sri Lanka, tijdens de burgeroorlog die dit land teisterde van 1983 tot 2009. Het regeringsleger en de Tamil Tijgers botsten bloedig tijdens deze oorlog. Trieste cijfers: 70.000-90.000 doden, 350.000 ontheemden en 1 miljoen vluchtelingen. Coach Elly van WPDA ontmoette Sebastian vorig jaar: een aardige, sociale en gemotiveerde man die na 12 jaar in Nederland – het land waar alles kan – toch niet aan de slag gekomen was. Elly vertelt het verhaal van hun traject.

Met handen en voeten communiceren

Wat Elly opviel was dat Sebastian’s taalniveau laag was (onder dat van het sociaal redzame), maar ook dat hij heel communicatief en sociaal vaardig was. Fatsoenlijk, correct, collegiaal, betrouwbaar, met handen en voeten communicerend in slecht Engels en Nederlands. Hij was 46, had alleen lagere school gedaan (in een ander alfabet dan het onze) en had in Sri Lanka zo’n 20 jaar lang zijn brood verdiend als zeevisser en in de visverwerkende industrie. Hij is zonder familie gevlucht uit de burgeroorlog en is nu al weer 12 jaar werkloos in Nederland.

Zo mag je er meer sturen!

Elly besloot zijn belastbaarheid en arbeidsvermogen te onderzoeken door hem aan de slag te laten gaan bij iWerk. Op de hygiënische inpak-hal draaide hij een paar maanden fulltime mee en dat ging prima. Frits, de leidinggevende van de hal, was heel tevreden. Zijn reactie: ‘Elly, zo mag je er meer sturen’. Als Sebastian de opdracht eenmaal snapt, dan doet hij zijn werk uitstekend en met veel plezier! Hij is ook aardig en behulpzaam voor zijn collega’s en altijd aanwezig. Frits was naar verhouding veel tijd kwijt aan het communiceren en uitleggen van opdrachten aan Sebastian. En de vorderingen die Sebastian daarin maakte waren erg klein, het bleef moeizaam.

Iets ingewikkelder werk

Hoe leerbaar is iemand op zijn 46e met alleen lagere school en moeite met het Latijnse alfabet? Aangemoedigd door het werkresultaat bij iWerk zocht Elly een nieuwe werkplek bij Burgerhout, een bedrijf in rookgasafvoer systemen. Iets minder begeleiding, iets ingewikkelder werk. Maar na 2 weken daar bleek, dat Sebastian’s Nederlands niet goed genoeg was om de technische opdrachten bij Burgerhout te begrijpen. Dit bevestigde dat hij ook niet in staat was om zijn taalbeheersing nog verder te ontwikkelen.

Een gesubsidieerde baan

In eerste instantie is een reguliere betaalde baan altijd het uitgangspunt bij deze trajecten, maar gelukkig zijn er ook nog andere (tussen)mogelijkheden. Voor Sebastian heeft Elly een gesubsidieerde baan gezocht. Zijn arbeidsvermogen werd op 68% bepaald. Zijn toekomstige werkgever mocht dus op 32% subsidie rekenen in de loonsom. Zo is Sebastian nu niet langer afhankelijk van een uitkering. Bovendien is werk heel goed voor een mens. Onderzoek heeft uitgewezen dat werkende mensen minder ziek zijn. Dit is dus voor alle partijen voordelig, voor Sebastian én voor de maatschappij/overheid. Werk is de beste remedie tegen psychische, sociale en lichamelijke problemen.

Fietsendragers in elkaar zetten

Sebastian is intussen heel blij in zijn nieuwe baan bij VIA, een klein bedrijf in Assen. Daar zet hij fietsendragers voor op een auto in elkaar. Een weliswaar technisch karwei, maar wel repeterend. Na een inwerkperiode heeft hij dit nu helemaal onder de knie. De werkleiding bij VIA heeft ervaring met moeilijk lerende mensen en is het gewend om tijdens de inwerkperiode extra begeleiding te geven. Elly besluit: ‘Dit is nu een goed voorbeeld van optimale samenwerking waarbij Sebastian centraal stond. Een optimale samenwerking tussen Burgerhout, VIA en iWerk. En een win-win situatie voor zowel Sebastian, het bedrijf VIA als onze maatschappij’.

Op eigen waarde meedoen in onze maatschappij

Sebastian heeft een arbeidscontract en geen uitkering meer, VIA  heeft een goede medewerker tegen een redelijke prijs en de maatschappij heeft minder kosten. Niet alleen doordat Sebastian bijna in zijn eigen onderhoud voorziet, maar de aanvullende subsidie wordt waarschijnlijk terugverdiend doordat werkende mensen minder gebruik maken van de gezondheidszorg. Bovendien: dit verhaal van Sebastian bewijst dat vluchtelingen zeker aan de slag kunnen in ons land, en op eigen waarde kunnen meedoen in onze maatschappij.

Lees ook: Verhalen uit de WPDA werkpraktijk: het verhaal van Ellen